flexi-freaks

(1990/4) Als je met drie of meer flexi's vliegt is het van belang dat je je materiaal zorgvuldig kiest; sterk en slijtvast. Vooral de stormfanaten, waartoe ik mezelf reken zullen zo hun eigen handigheden hebben om hun lijnen en zichzelf bij windkracht "rep en roer" heel te houden.

Lijnen
Ik gebruik kevlarlijnen, 3 mm, lengte 50 meter. Aan de uiteinden kousen van nylon koord, 6 mm, in leuke kleuren verkrijgbaar bij surfshops. Kern verwijderen en met stopnaald of visdraad de kevlar lijn doorvoeren. Een acht-knoopje in de lijn leggen en de nylonkous aan beide zijden samensmelten. (1)
De uiteinden met kous bevestig ik d.m.v.een dubbele schootsteek -een snelle en betrouwbare steek die de lijn nauwelijks verzwakte aan zogenaamde startkoorden, (dikte 4 mm, bestemd voor buitenboordmotoren en in de gewenste lengte verkrijgbaar in watersportzaken), zo'n 70 cm voor de eerste flexi (2). Deze koorden zijn praktisch onverslijtbaar gebleken, andere eindlijnen legden het laatste vezeltje er veel eerder bij neer. De schuivende ringen van de flexifoil zorgen in de meeste gevallen voor snelle slijtage.

Als afstand tussen de verschillende flexi's houd ik slechts 1,20 m aan, de moeite van het proberen waard want het vliegt echt zeer goed! De vliegers bevestig ik op de bekende wijze ("leeuwerikskop") (3), alleen voor de achterste gebruik ik een afwijkende knoop (4), een knoop die in alle boekjes op dit gebied verafschuwd wordt, maar die voor het vliegeren uitstekend geschikt is (ook als vervanging voor wartels aan de toomringen bijvoorbeeld).

De stuurstok
Na verschillende houten stokken gebroken te hebben, kreeg ik een surfgiek aangeboden, een prachtig ding zoals bleek. Ik was al eerder op zoek geweest naar een geschikte giek, maar surfplanken model slagschip en de daarbij behorende zeilen en gieken zijn nauwelijks meer te krijgen. Deze gieken hebben namelijk over hun gehele lengte een gelijkblijvende kromming zodat ze op iedere gewenste lengte afgezaagd kunnen worden. Mijn giek-stuurstok heeft een lengte van 1,70 m (5).
Er zitten roestvrijstalen 6 mm oogbouten, vulringen en moeren op. De vliegerlijnen met kous zijn er met de onder (4) vermelde knoop aan bevestigd. Een aluminium vulring met aan één zijde dezelfde ronding als de stuurstok, om de oogbout er mooi passend op te klemmen, hebben de meeste fietsenmakers wel in voorraad (onderdeeltje velgrem) (6). Twee aluminium jashaken bieden de mogelijkheid de lijn op de stok te wikkelen, een goede en goedkope oplossing. Griptape op de stuurstok (zo'n aluminiumbuis is koud), ook weer uit de surfwinkel of een stuurlintje van de fietsenhandelaar. Voor de afwerking van de stokeinden zorgen twee zogenaamde betondoppen, uw loodgieter weet er meer-van.

De lijn die de stuurstok met mijn trapeze verbindt wordt door met rubber beklede giekbanden op z'n plaats gehouden. Overigens draagt een "zittrapeze" bij het vliegeren het prettigst.

Laatste tip: pas op als je straks weer gaat stuntvliegeren; je bent door al die nieuwe, dure aankopen behoorlijk wat lichter geworden!