(1997/1) Deze vogelvlieger is afgeleid van
een vlieger die vele jaren geleden te
koop was. Met een slang en een
stukje verenstaal als kruisstukje was
er slecht mee te vliegeren. Ook het
voor het frame gebruikte hout introduceerde
zoveel asymmetrie dat
allerlei verschillen optraden met als
gevolg dat de vogel meer op de
grond lag dan vloog.
Het hier gepubliceerde model is,
mits zorgvuldig gebouwd, een lust
voor het oog en trekt zoveel aandacht
door zijn gelijkenis met een
echte vogel, dat men er veel opmerkingen
over krijgt en veel plezier
aan kan beleven als men uiteindelijk
ontdekt dat het een vlieger is. In
Italië kreeg ik diverse verzoeken om
de vlieger te verkopen om er vogels
mee op te schrikken en dan de vogeltjes
in netten mee te vangen. Hier
ben ik uiteraard niet op in gegaan!
Ik heb ze gebouwd van zwart dun
polyester zonder verdere tekening,
zodat alleen een silhouet in de lucht
verschijnt. De vliegerlijn, een soort
zwart garen, is dermate dun dat je
die niet waarneemt.
Voor het frame wordt 2 mm massief
koolstofstaf toegepast. Het is typisch
een vlieger voor heel weinig wind,
die je met net iets te weinig wind
om spontaan zelf te vliegen, toch in
de lucht kunt houden. Door rukjes
met de wijsvinger laat je de vleugels
bewegen waardoor hij zichzelf omhoog
maalt. Een vlieger om op te
laten als niemand iets omhoog
krijgt!
Benodigd materiaal.
* l m 38 g/m ICAREX P38 polyester
* 2 x l m EXEL massief koolstofstaf Ø 2 mm (vleugels en spanners)
* l x 52 cm EXEL massief koolstofstaf Ø 2 mm (staander)
* 11 x nylondopjes Ø 2 mm
* l x 4 mm kruisstukje.
* ± 50 m zwart nylongaren als vliegerlijn.
De opbouw.
Een brede vlieger luistert erg nauw
naar zijn symmetrie! Wil men scheef
hangen voorkomen besteed hier dan
de nodige zorg aan.
Maak een kartonnen mal van de
tekening. Dat is één vliegerhelft. Snij
of brand tweemaal een vliegerhelft
uit. Let hierbij vooral op de stofrichting.
De randen van de vlieger
den niet afgezoomd om gewicht
besparen. Door de twee helften op
elkaar te leggen en op de plaats van
de staander aan elkaar te stikken is
de vogel eigenlijk al gevormd. Controleer
nauwkeurig of beide helften
elkaar exact afdekken. De kiel is dan
dubbel. Stik de op elkaar liggende
kielen langs de rand aan elkaar vast.
De vleugelranden hebben een 1,3
mm opstaande rand. Vouw deze
naar de rugzijde om en stik aan
beide uiteinden de blokkering. Stik
nu het omgeslagen deel vast, met
dien verstande dat je op 0,5 cm
afstand van een uiteinde 1,5 cm
open laat. Hier kan later de vleugelstok
door naar binnen worden geschoven.
We maken vier hoesjes. Neem per
hoes een stukje polyester van 10 x 4
cm (1). Vouw het over de lengte
dubbel (2). Sla 2 cm vanaf de vouwrand
om (3). Vouw 2 x 1/3 naar
achteren (4). De hoes is gereed (5).
Zie stikaanwijzingen.
Stik de hoezen voor de staander op
hun plaats. Zorg hierbij dat de kiel
niet wordt meegestikt; vouw hem
opzij.
Nu moeten we de hoezen aan de
vleugelrand vastzetten. Een klein
puntje van het hoesje steekt buiten
de vleugelrand. Oriënteer het hoesje
in lijn met de spanner en zorg bij
het vaststikken dat de vleugelstok er
onderlangs kan passeren.
Het geraamte.
Lijm het 4 mm kruisstukje op de
juiste plaats op de staander. Het
middengat is te ruim voor de 2 mm
staander. Vul dat op met een stukje
van een nylondopje. Sluit beide
uileinden van de staander al met
een nylondopje en plaats hem in de
hoezen.
Plaats nu de vleugelstokken in de
vleugelhoes na eerst deze stokken
aan beide uiteinden af te sluiten met
een nylondopje.
Nu plaatsen we de twee spanners.
We sluiten ze aan beide uiteinden af
met nylondopjes. De 2 mm spanner
met nylondopje past precies in het 4
mm kruisstukje. Stik een klein lusje
op het toompunt en de vlieger is
klaar voor gebruik.
Slot.
Ondanks alle toegepaste precisie kan
de vlieger iets voorkeur voor links
of rechts hebben. In het 2 mm koolstofstaf,
waarvan de buiging erg gelijkmatig
is, kan door een verschil in
oppervlaktespanning toch een heel
klein spanningsverschil optreden,
genoeg om het scheefhangen te
veroorzaken. Verwissel de linker- en
rechterspanner van plaats of draai
de spanners en/of de vleugelstokken
iets. Als er geen grove fouten zijn
gemaakt bereik je vast beter resultaat.
Ik heb dat vele malen ervaren.
Na enige oefening zal je merken dat
je met te grote rukken aan de vliegerlijn
geen goed resultaat bereikt;
daarvoor is de zaak te flexibel. Met
hele kleine bewegingen kun je de
vlieger beheersen en de omstanders
in verwarring brengen!
Succes.
Klik hier voor een vergroting (150 kbyte)
|